Энэхүү нандин сайхан санаа бол УРГИЙН БИЧГИЙН ВЕБ-тэй болох. Заавал веб байх албагүй блог ч байсан яахав тээ? Тэгээд буурал аав, ээжээс эхлүүлээд зургийг нь тавиад нэрийг нь дор нь бичээд монтаж шиг хэлбэртэй байвал зүгээр. Мэдээж тэр хүний тухай бүх мэдээлэл, зургийг харж болохоор хийж болох байх. Интернетийн хязгааргүй орон зайг ашигласан их сайхан ургийн бичиг болох байх гэж бодож байна.
Буурал аав хөтөлж байгаад ээжид өгсөн улаан дэвтэр манайд байдаг юм. Гэхдээ тэр хүн бүрт цөөхөн хуудас оногдох ч юм уу, бүх зураг багтах боломжгүй гэх мэт талуудтай. Болдоод хэлсэн маш сайхан санаа байна гэж их баяртай дэмжсэн. Хэдүүлээ нийлж байгаад үүнийг 1 сайхан юм болгоё. Тэгээд манайхан л орж үздэг. Мөн шинэчлэл хийхийг нь одоогоор нэт төдийлөн ашиглаагүй байгаа хүмүүстээ заагаад өгчихвөл яваандаа нэг хүнд ачаалал их ирэхгүй, өөр өөрийнхөө гэрийн мэдээллийг оруулаад байна гэсэн үг. Тэгээд бас манай хамаатнууд дундах жилийн онцлох үйл явдал гээд булан байдаг ч юм уу, хамгийн хамгийн гэдэг ч юм уу тиймэрхүү булангуудтай. Жишээ нь хамгийн уйланхай нь Мийгаа байсан гэдэг ч юм уу хэхэ
Энэхүү санаанд маань 3 сайхан тал байна аа.
- 1. Хойч үеийнхэн маань хэн бэ гэдгээ хэзээ ч мартахгүй
- 2. Хойч үеийнхэн маань манайх шиг ийм гэр бүл, хамаатан садантайгаараа бахархах бахархалтай болно.
- 3. Хойч үе маань хамгийн хамгийнд бичүүлэх гэж тэмүүлэх, улмаар бидний мөрөөдлийг, хийж амжаагүй, чадаагүй зүйлийг хийх эрмэлзэлтэй болно.
Дүүгийнх нь одоогоор харж бодож байгаа зүйл бол энэ байна. Бүгдээрээ хэлэлцвэл буруугүй гэдэг шиг олуулаа яриад сайхан аялгуутай, Монгол үндэсний зохих аятайхан хээтэй(ланзан юм уу түмэн наст ч юм уу) их сайхан веб эсвэл блогтой болъё.
Үнэндээ талийгаачаас хойш Дайдай та, талийгч бид 4ийн хөгжимд бичиж, дуулж байсан тэр кассет хаа байгаа бол гэж бодох боллоо. 2 тал болоод дуугаар байлдаж байна гээд Quit playing games with my heart гээд л... дуулж байсан нь санаанд орж байна. Талийгч Дуваа бид хоёрын чулуугаар байлдаж хөглөсөн, Дорж та хоёрын үд дунд үсэрч босоод золгодог гэх мэт хөгтэй явдлуудыг ярьсан бичлэг шүү дээ тэр бол. Дахин давтагдахгүй. Ямар нэг зүйлийг өнгөрсөн хойно нь их ч бай бага ч бай харамсахгүйн тулд одоо үлдсэн нас дээр гарсан хүмүүсийнхээ дуу хоолойг вебдээ оруулбал үнэлж баршгүй ховор нандин зүйл болж хойч үед маань очно шүү дээ. Жишээ нь бидэнд буурал ээжийн дуу хоолойг бичиж авсан юм нэг ч алга. Тэр үед айл бүр том, жижиг кассетны, СиДи-ний хөгжимтэй байсан хэр нь бид үүнийг ухаарч санаагүй.
Бор борын бялзуухай
Босон суугаад жиргэж байна
Болоо нь үгүй хүүхэн хутагт
Болзоо юундаа явлаа даа
гээд Шар чулуутын дэрсэнд байхад шүлэглэж уншиж өгч байсныг биднээс бүүр холдоод явчихаас нь өмнө, буурал ээжийг хотод ирчихсэн байхад нь хураагаад л авчихсан бол хэчнээн сайхан.
Дахиад олон олон харамслыг толгой дундуураа шаахгүйн тулд дүү нь ийм л юм хийе гэж бодлоо. Үнэндээ даанч веб яаж хийдгийг мэдэхгүй юм.
За түр захиагаа ингээд өндөрлөе дөө.
...
Үнэхээр гайхалтай сайхан захидал байсан учир үг үсэг өөрчлөлгүй, танаж хасалгүйгээр орууллаа. Ялангуяа Шар чулуутын дэрсэнд буурал ээжийн хэлсэн... гэсэн чинь нүдний өмнүүр бидний бага насны хэсэг үе урсан өнгөрч, хамар шархираад л ирсэн шүү.
Докоо хамгийн уйланхай нь Том Мийгаа байсан гээд засаад өгөөрэй. :-)
ReplyDelete